Co wywołuje cukrzycę u psa?
Wysoki cukier u psa może mieć wiele różnych źródeł, a więc wszystko zależy od indywidualnego przypadku. Nie można jednoznacznie powiedzieć, co wywołało chorobę u naszego pupila – wymaga to przeprowadzenia wielu szczegółowych badań. Zazwyczaj dochodzi do zaburzeń związanych z produkcją insuliny. Nie można również zapomnieć o insulinooporności, czyli nadwrażliwości tkanek na omawiany hormon.
Trzeba mieć świadomość, że insulina pełni bardzo ważną rolę w organizmie zwierzaka. Odpowiada ona za transport glukozy z krwi do komórek. W przypadku cukrzycy komórki nie są dostatecznie zasilane glukozą, co prowadzi do rozwoju licznych zaburzeń i nieprawidłowości. W takim przypadku pies wykazuje wysoki apetyt, spożywa dużą ilość jedzenia, a pomimo tego chudnie. Koniecznie dowiedz się, czym karmić psa chorego na cukrzycę. Hiperglikemia u psa, czyli bardzo wysoki poziom cukru we krwi, to zjawisko narażające czworonoga na szereg poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz powikłań.
Czy cukrzyca u psa przebiega tak, jak u ludzi?
Cukrzyca prowadzi do niedoboru insuliny (względnego lub bezwzględnego). W zdecydowanej większości przypadków omawiane schorzenie towarzyszy zwierzakowi do końca życia. Czasami możliwe jest jednak skuteczne wyleczenie choroby, jeśli posiada ona postać wtórną. Wymaga to jednak wyleczenia przyczyny problemu, co nie zawsze jest proste. Cukrzyca występuje zarówno u ludzi, jak i u zwierząt. W obu przypadkach przebiega ona podobnie, jednak jest leczona inaczej. Jeśli chodzi o psy, to konieczne jest podawanie im insuliny. Zupełnie inaczej jest u ludzi, ponieważ nie zawsze niezbędne jest wdrożenie omawianego hormonu.
U ludzi najczęściej występuje cukrzyca typu 2, która może przebiegać dość łagodnie. Zazwyczaj trzustka pracuje prawidłowo, jednak mogą pojawić się inne nieprawidłowości. Bardzo ważne jest to, aby kuracja lecznicza została właściwie dopasowana do konkretnego pacjenta. Oczywiście niezbędny jest stały nadzór specjalisty. Nieleczona lub niewłaściwie leczona cukrzyca typu 2 może przeistoczyć się w cukrzycę typu 1. Podczas jej leczenia niezbędne jest przyjmowanie insuliny poprzez iniekcję.
W przypadku psów cukrzyca dzieli się na dwie odmiany tylko w teorii. Zgodnie z zaleceniami ekspertów należy podawać zwierzęciu insulinę, ponieważ tylko ona łagodzi przebieg choroby oraz spowalnia jej rozwój. Nie wdraża się innych preparatów, ponieważ oczekiwane rezultaty można uzyskać tylko poprzez podawania wspomnianego hormonu.
Kiedy zwiększa się ryzyko pojawienia cukrzycy u psa?
Niektóre psy są o wiele bardziej narażone na cukrzycę. Mogłoby się wydawać, że wiek odgrywa tutaj decydującą rolę. Nic bardziej mylnego! Owszem, objawy cukrzycy u starego psa są zwykle częściej odnotowywane, jednak nie można wykluczyć wystąpienia dolegliwości u młodych osobników. Do czynników zwiększających prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy można zaliczyć m.in.:
- Obciążenia genetyczne – jeśli w poprzednim pokoleniu występowały przypadki cukrzycy, to istnieje ryzyko, że choroba pojawi się również u naszego psa. Należy jednak podkreślić, że schorzenie nie wystąpi w każdym przypadku. Nawet, jeśli matka/ojciec czworonoga posiadali cukrzycę, to u ich potomka nie musi dojść do rozwoju choroby.
- Wiek – u starczych psów (powyżej 7-14 roku życia) zwiększa się ryzyko pojawienia się cukrzycy. Należy wziąć pod uwagę, że czworonogi ras dużych oraz olbrzymich żyją krócej, a więc szybciej osiągają wiek podeszły. Warto jednak pamiętać, że schorzenie może pojawić się także u młodszych zwierząt.
- Nadwaga – psy z nadwagą oraz otyłością są bardziej narażone na insulinooporność. Właśnie dlatego tak ważne jest to, aby dbać o racjonalne żywienie swojego zwierzaka. Należy wybierać produkty o bezpiecznym składzie, które nie posiadają konserwantów. Jeśli czworonóg wykazuje tendencję do tycia, to zaleca się wdrożenie karmy z niższą zawartością tłuszczu. Dotyczy to m.in. psów po zabiegu sterylizacji/kastracji.
- Płeć – na cukrzycę są szczególnie narażone niekastrowane suki lub te, które przebyły liczne ciąże. Konieczne jest ciągłe monitorowaniu stanu zdrowia zwierzaka.
- Brak aktywności fizycznej – jest to związane nie tylko z wiekiem. Niektóre psy wykazują niechęć do długich spacerów, biegania, czy też zabawy. Należy więc zachęcać ich do aktywności fizycznej. Warto wspomnieć, że jej brak zwiększa ryzyko pojawienia się zbędnych kilogramów. Pojawiają się również inne dolegliwości np. zaburzenia trawienia.
- Przyjmowanie niektórych leków – zwierzętom chorym często podawane są sterydy, których efektem ubocznym może być rozwój cukrzycy.
- Rasa – okazuje się, że u niektórych raz znacznie częściej odnotowuje się cukrzycę. Jest to m.in. Yorkshire terier, pudel, maltańczyk, jamnik, samojed, shih tzu, bichon frise.
Jakie są objawy cukrzycy u psa?
Objawy cukrzycy u psa często są niejednoznaczne. U niektórych zwierząt stopień ich nasilenia nie jest zbyt wysoki. Wszelkie nieprawidłowości należy konsultować z weterynarzem. Im wcześniej zostaną one wykryte, tym efektywniejsze będzie leczenie. Do najczęściej występujących objawów cukrzycy u psa można zaliczyć m.in.:
- utratę masy ciała pomimo wzmożonego apetytu,
- nasilone pragnienie,
- częste oddawanie moczu,
- bóle w jamie brzusznej,
- słodki zapach z jamy ustnej,
- brak energii i chęci do zabawy,
- poszarzała i wypadająca sierść,
- odwodnienie organizmu,
- infekcje uszu oraz skóry,
- zaćma.
Pierwsze objawy cukrzycy to najczęściej wzmożone pragnienie oraz częste oddawanie moczu. Oczywiście można je przypisać również wielu innym schorzeniom, co utrudnia samodzielną diagnozę. Oprócz tego pies traci na wadzę pomimo tego, że dopisuje mu apetyt. Pozostałe objawy mogą, ale nie muszą pojawić się nawet po wielu latach. Wiadomym jest, że choroba w każdym przypadku przebiega nieco inaczej. Priorytetem jest to, aby udać się do sprawdzonej kliniki weterynaryjnej. Trzeba pamiętać, że to specjalista dokonuje diagnozy, a także ustala przebieg leczenia.
Jak zdiagnozować cukrzycę u psa?
Jak już wspomniano, nie ma możliwości samodzielnej diagnozy cukrzycy u psa. Oczywiście może rozpoznać pewne objawy choroby, jednak bez szczegółowych badań przeprowadzonych przez weterynarza nie jesteśmy w stanie stwierdzić, z jakim schorzeniem mamy do czynienia. W przypadku jednoznacznych wywiadów lekarz nie ma większych trudności z rozpoznaniem choroby. Do specjalisty często zgłaszają się osoby, których pupil dużo pije, posiada wzmożony apetyt, cierpi na częstomocz oraz utratę wagi.
Trzeba wziąć pod uwagę, że nierzadko cukrzyca nie daje żadnych objawów. Nieprawidłowości pojawiają się w momencie pojawienia się powikłań omawianej choroby. Mowa tutaj o m.in, problemach z poruszaniem się (występują bardzo rzadko), wymiotach, biegunkach, gorączce. W takiej sytuacji diagnoza składa się z kilku etapów. Konieczne jest zdiagnozowanie przyczyny zaistniałych nieprawidłowości. Ważne jest również to, aby wykluczyć inne choroby, które posiadają podobne objawy.
Czasami bywa tak, że do kliniki weterynaryjnej trafiają psy z cukrzycą wykrytą przez przypadek. Podczas badania krwi może zostać wykryty wysoki poziom cukru. Bardzo często schorzenie nie daje żadnych innych objawów, a więc wydaje się, że zwierzakowi nic nie dolega. Należy jednak wiedzieć, że podwyższony cukier nie jest jednoznaczny z cukrzycą. Być może w przeszłości zwierzę przyjmowało leki na uspokojenie, które mogą wywoływać właśnie takie objawy. Do stabilizacji poziomu glukozy dochodzi samoczynnie.
Lekarz może zlecić również dodatkowe badania, które wspomagają diagnozę cukrzycy m.in. USG jamy brzusznej. Warto wiedzieć, że u niekastrowanych suk zwykle konieczne jest przeprowadzenie chirurgicznej antykoncepcji przed rozpoczęciem leczenia. Atutem jest fakt, że w wielu przypadkach kastracja rozwiązuje problem z cukrzycą wtórną, a więc nie ma konieczności podawania insuliny. Należy również wspomnieć, że cukrzyca może pojawić się u suk ciężarnych (podobnie, jak u kobiet w ciąży), jednak zwykle mija ona po porodzie.
Jak przebiega leczenie cukrzycy u psa?
Leczenie cukrzycy u psa ustalane jest przez weterynarza. Podstawą jest oczywiście podawanie insuliny, jednak nie zawsze jest możliwe jej natychmiastowe wdrożenie. Czasami konieczne jest przeprowadzenie innych zabiegów m.in. chirurgicznej antykoncepcji. Dopiero wtedy rozpoczynana jest kuracja lecznicza. Oprócz tego zalecana jest zmiana diety. Lekarz z pewnością poinformuje nas, czym karmić psa z cukrzycą. Bardzo ważna jest również aktywność fizyczna, do której ciężko jest zachęcić psa w starszym wieku, czy też po kastracji.
Podawane leki przeciwcukrzycowe stymulują trzustkę do wytwarzania insuliny. Wiadomym jest, że właściciel musi wyrazić zgodę na opracowany plan leczenia. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że nasz zwierzak będzie borykał się z chorobą już do końca życia. Wymagane są regularne wizyty w klinice weterynaryjnej, badania kontrolne, czy też zakupów niezbędnych preparatów. Wiąże się to z wysokimi kosztami, na które nie każdy może sobie pozwolić. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że nieleczona cukrzyca prowadzi do wielu powikłań oraz przedwczesnej śmierci. Tylko poprzez podawanie insuliny możemy zwiększyć szansę czworonoga na długie życie.
Leczenie psa z cukrzycą zazwyczaj rozpoczyna się od przepisania najmniejszych dawek insuliny. Należy obserwować stan zdrowia zwierzaka oraz przeprowadzać rutynowe badania. Jeśli okaże się, że leczenie nie przynosi oczekiwanych efektów lub choroba pogłębia się, to konieczne jest zwiększenie dawki insuliny. Opieka nad zwierzęciem wymaga regularności. Należy podawać posiłki oraz insulinę o stałych porach, gdyż w ten sposób może wyregulować pracę organizmu.
Jak podać psu insulinę?
Psu choremu na cukrzycę należy podawać insulinę każdego dnia, a nawet dwa razy dziennie (zgodnie z zaleceniami lekarza). Wiadomym jest, że wymaga to iniekcji. Właściciel czworonoga musi nauczyć się wykonywania podskórnych zastrzyków. Może wydawać się to trudnym zadaniem, jednak po pewnym czasie każdy przyswoi nowe umiejętności. Z pewnością nie należy uczyć się z poradników znalezionych w sieci. Można się z nimi zapoznać, aby dowiedzieć się m.in. jak przygotować psa do iniekcji. Nauka powinna jednak odbywać się w gabinecie weterynaryjnym. Lekarz wytłumaczy nam krok po kroku, jak wykonać zastrzyk prawidłowo, a jednocześnie delikatnie. Pamiętajmy, że niektóre psy panicznie boją się nakłucia igły. Z tego powodu jego zachowanie zależy w dużej mierze od naszego postępowania.
Co może jeść piec z cukrzycą?
Dieta cukrzycowa dla psa wymaga zwykle drastycznych zmian. Pamiętajmy, że właściwe żywienie to absolutna podstawa. W innym przypadku może dojść do groźnych powikłań oraz dynamicznego rozwoju choroby. Czasami bywa tak, że właściwie skomponowany jadłospis dla psa z cukrzycą może doprowadzić do remisji schorzenia, a także znacząco złagodzić jego objawy. Dzięki temu znacząco poprawi się samopoczucie zwierzęcia. Oczywiście o poradę należy poprosić lekarza weterynarii. Może on trafnie ocenić stan zdrowia czworonoga. Wiadomym jest, że inaczej wygląda żywienie seniora, a inaczej suki po ciąży, czy też psa otyłego. Nie istnieje więc menu, które sprawdzi się w każdym przypadku. Podstawą diety cukrzycowej są składniki z niskim indeksem glikemicznym. W specjalistycznych karmach dominują zwykle włókna, skrobia oraz łatwo przyswajalne białko.
Dieta cukrzycowa dla psa może obierać się na specjalistycznych karmach, które posiadają skład przystosowany do potrzeb żywieniowych zwierzęcia z posiadanym schorzeniem. W sprzedaży znajduje się wiele produktów godnych zainteresowania. Wiadomym jest, że są one zwykle nieco droższe, niż tradycyjne karmy, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Najważniejszym jest utrzymanie wysokiego poziomu spożywanego błonnika oraz biała. Dąży się do zminimalizowania ilości węglowodanów prostych oraz tłuszczów. Trzeba dodać, że większość profesjonalnych karm dla psów z cukrzycą klasyfikowanych jest, jako leki. Z tego powodu nie można ich zakupić w supermarkecie, czy też sklepie zoologicznym. Istotne jest także to, aby dawka została ustalona przez lekarza.
Trzeba uwzględnić, że zmiana nawyków żywieniowych z dnia na dzień nie jest dobrym pomysłem. Może okazać się, że nasz zwierzak odmawia spożywania nowego jedzenia. Właśnie dlatego tak istotne jest jego stopniowe wprowadzanie. Początkowo możemy mieszać starą oraz nową karmę. Być może dzięki temu pies przyzwyczai się do nowych smaków. Czasami proces zmiany pożywienia trwa przez kilka tygodni, a więc należy uzbroić się w cierpliwość. Zwierzę, podobnie jak człowiek potrzebuje czasu, aby przywyknąć do nowego trybu życia.
Jakie powikłania może wywołać cukrzyca?
Cukrzyca może wywołać szereg powikłań, jednak trzeba podkreślić, że nie występują one w każdym przypadku. Należy pamiętać, że omawiana choroba nie jest wyrokiem przedwczesnej śmierci. Jak długo żyje pies z cukrzycą? Jeśli choroba jest właściwie leczona, to zwierzak może dożyć nawet kilkunastu lat. Trzeba wziąć pod uwagę, że schorzenie nie zawsze ma ciężką postać. Do potencjalnych powikłań można zaliczyć m.in.:
- śpiączkę cukrzycową,
- kwasicę metaboliczną,
- zapalenie trzustki,
- niewydolność nerek,
- zaćmę.
Niezwykle istotne jest to, aby w stanach hiperglikemii nie podawać zwierzęciu czekolady, która posiada toksyczne dla niego związku. Dopuszcza się podanie cukru stołowego, czy też niewielkiej ilości miodu. Oczywiście bardzo ważne jest to, aby nie przesadzić z ilością.
Jak zajmować się psem z cukrzycą?
Opieka nad psem chorym na cukrzycę nie zawsze jest łatwa. Trzeba wykazać się sporym zaangażowaniem. W dużej mierze to od nas zależy, jak będzie przebiegać leczenie. Poniżej umieszczono kilka praktycznych wskazówek, które warto jest wdrożyć.
1. Insulinę lub leki należy podawać o stałych porach. Bardzo ważne jest to, aby zawsze posiadać zapasy produktów. Dotyczy to szczególnie okresów, kiedy nie możemy ich swobodnie zakupić np. świąt.
2. Ważne jest to, aby trzymać się planu dietetycznego zatwierdzonego przez weterynarza. Prawidłowa dieta zwiększa skuteczność leczenia. Dodatkowym atutem jest fakt, że nierzadko prowadzi ona do remisji choroby.
3. Zwierzę chore na cukrzycę nie powinno być narażane na stres, czy też silne emocje.
4. Istotne jest, by zachęcić pupila do aktywności fizycznej. Dzięki niej można zminimalizować ryzyko gwałtownego rozwoju choroby.
5. Badania kontrolne powinny być wykonywane systematycznie. Tylko w ten sposób można monitorować stan zdrowia zwierzęcia.
6. Wszelkie zmiany w zachowaniu psa należy zgłaszać specjaliście. Być może doszło do pogłębienia choroby, a dostarczana dawka insuliny nie jest już wystarczająca. Weterynarz przeprowadzi niezbędne badania.
